ایران با بحران جدی کمبود برق مواجه شده است. خاموشی‌های گسترده آبان ماه 1403 و برنامه‌ریزی شده در بسیاری از مناطق کشور، زندگی روزمره مردم را مختل کرده و به بخش‌های مختلف اقتصاد آسیب زده است.
علت اصلی این بحران، کمبود گاز و افزایش مصرف برق به ویژه در فصل سرد سال است. برای جبران کمبود تولید برق، نیروگاه‌ها مجبور به استفاده از مازوت شده‌اند که علاوه بر آلودگی هوا، هزینه‌های تولید را افزایش می‌دهد.
توقف موقت مازوت‌سوزی در برخی نیروگاه‌ها، به دلیل اعتراضات زیست‌محیطی، باعث تشدید بحران برق شده است. با وجود دستور دولت برای تهیه برنامه خاموشی، بسیاری از مناطق همچنان با قطعی‌های مکرر برق روبرو هستند.
کارشناسان معتقدند که ادامه این روند، می‌تواند خسارات جبران‌ناپذیری به اقتصاد کشور وارد کند. صنایع مختلف به دلیل قطعی برق با مشکلات تولید مواجه شده‌اند و تورم نیز به دلیل افزایش هزینه‌های تولید تشدید شده است.
توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر، به ویژه انرژی خورشیدی، به عنوان یکی از راهکارهای اساسی برای حل بحران برق مطرح شده است. با توجه به پتانسیل بالای ایران در زمینه انرژی خورشیدی، سرمایه‌گذاری در این بخش می‌تواند منجر به کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی، کاهش آلودگی هوا و ایجاد اشتغال شود.
اما چرا توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در ایران با کندی پیش می‌رود؟ نبود برنامه‌ریزی دقیق، عدم حمایت دولت از سرمایه‌گذاران و مشکلات زیرساختی از جمله موانع اصلی در این زمینه هستند.
با ایجاد تسهیلات و حمایت‌های لازم برای سرمایه‌گذاران بخش خصوصی
با تشویق مردم و صنایع به کاهش مصرف برق
با سرمایه‌گذاری در تقویت و هوشمندسازی شبکه
با افزایش تعرفه برق برای مصارف صنعتی و تجاری
با ارائه آمار و اطلاعات دقیق در مورد وضعیت تولید و مصرف برق
در صورت عدم اتخاذ تدابیر جدی، ایران در سال‌های آینده با بحران‌های شدیدتری در حوزه انرژی مواجه خواهد شد.
